گردشگری سازگار با محیط زیست و سرمایه گذاری سبز
سازمان جهانی گردشگری (UNWTO) برای متمایز کردن موضوعات مهم صنعت گردشگری، شعار سال 2023 را ” گردشگری و سرمایه گذاری سبز ” (Tourism and Green Investment) اعلام کرده است و بر سرمایه گذاری بیشتر و هدفمندتر در سه حوزه افراد (سرمایه گذاری در آموزش و مهارت) ، سیاره زمین (سرمایه گذاری در زیر ساخت های پایدار و تسریع تحول سبز) و رفاه (سرمایه گذاری در نوآوری، فناوری و کارآفرینی) تأکید نموده است.
گردشگری سبز به عنوان فعالیت های گردشگری ؛ دوستدار و حافظ محیط زیست با محورها و معانی مختلف تعریف می شود. در یک عبارت کلی، گردشگری سبز به معنای گردشگر دوستدار محیط زیست یا ارائه خدمات گردشگری دوستدار و حافظ محیط زیست است.
مفهوم گردشگری سبز به دلیل افزایش دولت ها برای بهبود عملکرد محیط زیستی با اتخاذ روش های مدیریت محیط زیستی موثر و ملموس، برای شرکت ها و مجریان گردشگری بسیار جذاب خواهد بود. افزون بر این، دستیابی و ارتقای جوایز زیست محیطی شناخته شده بین المللی می تواند برای شرکت ها و آژانس های گردشگری در بازاریابی و تثبیت برند مفید باشد.
گردشگری یک صنعت فرابخشی است که تأثیرات گسترده ای بر بخش هایی از جمله حمل و نقل، ساختمان، کشاورزی، مشاغل مختلف و تجارت دارد. طیف گسترده ای از فرصت های سرمایه گذاری سبز برای رسیدن به پایداری بیشتر در صنعت گردشگری، از جمله تأمین مالی طرح ها برای ساختمان های سبز (به ویژه در بهره وری انرژی)، مدیریت آب، مدیریت پسماند، انتقال بهره وری انرژی، تنوع زیستی و میراث فرهنگی در دسترس است.
به گفته سازمان توسعه و همکاری های اقتصادی (OECD) ، در حالی که برای گردشگری پایدار نیازی به ایجاد ابزارهای سرمایه گذاری و تأمین مالی جدید نیست، پروژه های گردشگری باید با ابزارهای تأمین مالی سبز موجود ارتباط بهتری داشته باشند. از طرفی با نگاهی به آینده، نیاز به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای که حدود 8 درصد تولید آن به صنعت گردشگری اختصاص دارد، فرصت سرمایه گذاری قابل توجهی در افزایش خطوط هوایی سبز، ساختمان های سبز برای هتل ها، استراحتگاه ها و رستوران ها با استفاده از انرژی پاک و تجدید پذیر، مهمان نوازی زیست محیطی و محصولات محلی فراهم می کند.
طبق گزارش سازمان ملل، سرمایه گذاری در گردشگری سبز سبب کاهش هزینه انرژی، آب و زباله می شود و ارزش تنوع زیستی، اکوسیستم و میراث فرهنگی را بالا می برد.
کشورهای اروپایی طیف گسترده ای از اقدامات پایداری را برای کمک و تشویق مصرف پایدارتر در حفظ زمین و محیط زیست اجرا می کنند. ابتکارات این کشورها از صدور کوپن های تعمیر لوازم الکترونیکی تا منصرف کردن مردم از خرید لوازم الکترونیکی جدید (کشور اتریش)، برنامه تلفن همراهی که به فروشگاه های مواد غذایی اجازه می دهد باقیمانده مواد غذایی را به جای دور ریختن، به قیمت تمام شده بفروشند (کشور دانمارک) و یک طرح سپرده گذاری برای بطری ها و قوطی های قابل بازیافت را شامل می شود. از این رو، رویکرد سازمان های بین المللی در برنامه های توسعه ای توجه همزمان به توسعه صنعت گردشگری و بهره گیری از اقتصاد سبز برای هدف گذاری و رسیدن به کربن صفر است و در این چارچوب توجه برنامه ریزان کلان هر کشور برای کاهش گازهای گلخانه ای و رسیدن به آرمان گردشگری سبز مدنظر می باشد.
در بخش تقاضای گردشگری؛ باید ایجاد فرهنگ مسئولیت اجتماعی بین گردشگران و مردم محلی مورد توجه واقع گردد. در بخش عرضه هم سرمایه گذاری با ایجاد تأسیسات گردشگری از جمله هتل ها، مراکز تفریحی و سرگرمی و مناطق گردشگری با استفاده از تکنولوژی آلاینده پایین نظیر برق آبی، برق بادی، برق خورشیدی و …. و مدیریت کارای منابع آبی در دستور کار قرار گیرد. حمل و نقل با استفاده از حمل و نقل عمومی برقی، مترو، خودروی برقی و هیبریدی و … و احداث مسیرهای دوچرخه سواری و پیاده روی در مناطق گردشگر پذیر و مرکزی شهرها، ضرورتاً مورد توجه باشد.
گردشگری سبز، ظرفیتی برای اشتغال زایی و کاهش فقر است. همان طور که معلوم است، صنعت گردشگری، فعالیتی نیرو محور بوده و بطور مستقیم و غیر مستقیم از هر 11 شغل، یک شغل را از آن خود می کند. پیش بینی می شود، رفتن به سمت سبز کردن این صنعت، که بهینه سازی مصرف انرژی، آب و نیز سیستم دفع زباله را در بر می گیرد، قابلیت بالقوه اشتغال را در این بخش با به کارگیری نیروهای محلی و ایجاد فرصت های شغلی قابل توجه با محوریت فرهنگ و محیط طبیعی محلی، تقویت کند.
دیدگاهتان را بنویسید